Σαφώς μετάξυ των ανθρώπων που περνούν απο τη ζωή μας υπάρχουν και αυτοί που κάτι δεν προχωράει καλά ασχέτως των λόγων που το προκαλούν αυτό. Και έρχομαι τώρα εγώ με το ''λειψό'' μυαλό μου(όπως έλεγε και η γιαγιά μου όταν αναφερόταν σε κάποιον που δεν ''εκτιμούσε'' ιδιαίτερα τον τρόπο σκέψης του ) να αναρωτηθώ....
Όταν επέρχεται αυτή η ρήξη με ένα άτομο πρέπει αυτόματα να παύουμε και να αναγνωρίζουμε την ικανότητα του σε κάποια πράγματα και να μην κάνουμε οτιδήποτε μπορούμε σύμφωνα πάντα με την δική μας κρίση να αναδείξουμε με όποια δυνατότητα έχουμε την ικανοτητά του αυτή;;;
Τώρα θα μου πείτε υπάρχει και η επιλογή της έγκρισης απο το άτομο αυτό πριν αναλάβουμε οποιαδήποτε πρωτοβουλία.
Αλλά όταν έχεις ζήσει κάποιες καταστάσεις,όταν κάποια στιγμή στη ζωή σου δέθηκες με έναν ιδιαίτερο τρόπο με το άτομο αυτό,όταν ένοιωσες τόσο οικεία,όταν ξεδίπλωνες το είναι σου κοντά του,όποια και είναι αυτή η διαφορά που σε έφερε μακρυά του κάποια στιγμή πώς θα μπορούσε να σταθεί ικανή να τα ακυρώσει όλα αυτά και να πρέπει να καταφεύγουμε στις τυπικές διαδικασίες όπως θα κάναμε με έναν άγνωστο;;;;
Πώς είναι δυνατόν να τραβάμε μια κόκκινη γραμμή όπως λέει και η Νατάσα και να προσποιούμαστε πως δεν υπήρξαν ποτέ κάποια κομμάτια που αποτελούν κομμάτια του παζλ της ζωής μας;;;; Δέν θέλω να ζω μια ζωή που της λείπουν κάποια κομμάτια της για χάρην της όποιας ασυμφωνίας,αντιπαράθεσης,θιγμένου εγωισμού,πικρίας,επιθυμίας εκδίκησης ή όπως αλλιώς θέλετε ονομάστε το....
Και αν φαντάζουν πολύ παιδικά/ρομαντικά τα όσα σκέφτομαι και ο τρόπος που τα σκέφτομαι αφήστε με να συνεχίσω να ζω στο δικό μου κόσμο, με τον δικό μου τρόπο,έστω και αν είμαι μόνη.
Ασπάζομαι και σέβομαι την όποια επιθυμία και την πραγματοποιώ άμεσα όταν περνάει απο το χέρι μου ασχέτως αν με βρίσκει σύμφωνη ή όχι.....
Τι όμορφα που ξεκίνησε η εβδομάδα μου....με θετικές σκέψεις....
Καλή σας ημέρα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου