Μην αργείς γιατί ώσπου να'ρθεις, θα περπατήσω όλη την Υδρόγειο του πόνου μου... Θα περπατήσω όλα τ'αγκάθια, κι όλους τους γκρεμούς.... Γιατί να περιμένω ,είναι σα να πεθαίνω...Γι' αυτό μην αργείς...

AATONs Tips & Tricks 4 Bloggers

Τετάρτη 10 Νοεμβρίου 2010

Καλημέρα......

Και ενώ ταλαντευόμουν ανάμεσα στο κρεβάτι μου χωρίς καμία ενδιάμεση στάση και σε κάνα δυό τσιγάρα ακόμα με λίγη παρέα στο νέτ και κάνα δυό χαζομάρες  να περάσει ευχάριστα η ώρα, για άλλη μια φορά με νίκησε το δεύτερο.

Αφού έκανα ένα πέρασμα απο τα γνωστά μέρη, η δύναμη της συνήθειας βλέπεις και αφού άφησα την καλημέρα μου εκεί που την εκτιμάνε αποφάσισα να περάσω ακόμα ένα βράδυ με εμένα....



Είναι φορές που το προτιμώ αυτό απο το να μπώ σε ενα chat και να παρακολουθώ απλά τους άλλους λέγοντας καμιά κουβέντα εδώ και εκεί μονάχα.Έτσι κάνω όταν δεν έχω κέφι για κουβέντα ή όταν δεν έχω τίποτα να πω. Αράζω και χαζεύω,παρατηρώ τα λεγόμενα των άλλων. Σήμερα ούτε γι αυτό δεν κάνω κέφι. Μου αρέσει ενίοτε να μένω μόνη μου ή με εκλεκτή παρέα.Λίγοι είναι οι άνθρωποι που δεν θα με ενοχλούσε να είναι μαζί μου ένα τέτοιο βράδυ και απόψε δεν υπάρχει κανείς απο αυτούς.



Έτσι και χωρίς καν να καταλάβω το πως έφτασα να κάνω τέτοιες σκέψεις, θυμήθηκα την πρώτη μου επαφή με τον κόσμο του νετ πριν 7 χρόνια περίπου και την σχέση εξάρτησής μου απο αυτό.Είχα φάει γερό κόλλημα που λέμε για κάνα δυό ίσως και 3 χρόνια και μετά τέλος.
Έμεινα εκτός για ένα δύο χρόνια και μπήκα πάλι για λίγο (ή τουλάχιστον αυτός ήταν ο σκοπός μου) πριν 2 χρόνια και κάτι.

Αυτό μου το σχέδιο (του σύντομου περάσματος) ανατράπηκε και φτάνουμε στο σήμερα,που εξακολουθώ να είμαι ακόμα εδώ,έχοντας αποκτήσει απο τη διαδρομή μου αυτή μέχρι το σήμερα λίγους και καλούς φίλους,έχοντας γνωρίσει ανθρώπους που με συμπάθησαν ή αντιπάθησαν και κάποιους που ίσως με έχουν κατατάξει στη λίστα των εχθρών τους. Έχοτνας αποκτήσει κάποιες παραπάνω εμπειρίες όσον αφορά αυτόν τον χώρο, έχοντας κερδίσει αλλά και χάσει,έχοντας πληρώσει το τίμημα για τις φορές που επένδυσα και δεν βγήκε με τέτοιο τρόπο ή δεν βγήκε όπως το περίμενα / ήθελα ώστε να είναι ανώδυνο για εμένα.Φτάνουμε στο σήμερα που έχω πλέον τον δικό μου χώρο έκφρασης έστω και αν δεν έχω τον απαραίτητο χρόνο να ασχοληθώ μαζί του όσο του πρέπει.

Έφυγε πάλι το μυαλό δεν το ορίζει κανείς σε παέι όπου θέλει αυτό όποτε αυτό επιλέξει και εσύ μοιραία ακολουθείς.....όσο και να προσπαθείς να το στρέψεις αλλού αυτό επιμένει....δεν μοιράζοντε όλες οι σκέψεις.....είναι φορές που τρομάζουν και εμάς τους ίδιους.....

Μπερδεμένη γραφή απόρροια μπερδεμένης σκέψης.......

Νομίζω πως θα επιλέξω το τελευταίο τσιγάρο της ημέρας να το κάνω χωρίς εσάς,παρέα με ένα τραγούδι που θα συνοδέψει τις τελευταίες σκέψεις της ημέρας μου.......

Καλημέρα........

1 σχόλιο:

TwistedTool είπε...

Αυτές τις μπερδεμένες σκέψεις είναι καλό να τις γράφουμε, είτε για να τις βλέπει ο κόσμος, είτε για να τις διαβάζουμε εμείς. Είναι σαν ιστορικό του ψυχισμού μας και, σε κάποια φάση, ίσως μας φανεί χρήσιμο!