Aπολογισμός.....

26 αυγούστου και ξεκίνησα  για μια ακόμα φορά τον απολογισμό της χρονιάς που πέρασε..... Λίγο νωρίς θα σκεφτείτε...αλλά συνηθίζω να κάνω μια ''προεπισκόπηση'' ας πούμε κάπου εκεί
γύρω στα γεννέθλειά μου,κάθε φορά δηλαδή που με πιάνει
 η γνωστή κρίση του ''μεγαλώνω και τώρα τι;;; ''πριν το τελικό στο τέλος της χρονιάς όπου και θα πραγματοποιηθεί η ανάρτηση αυτή .....Τυπική συνήθεια ή ουσιαστική πράξη;
Κάποια στιγμή,κάπου εκεί χαμένη σε σκέψεις,απορίες,αναπάντητα ερωτήματα,διαπιστώσεις και άλλα τέτοια όμορφα που προκύπτουν απο μια τέτοια διαδικασία, αναρωτήθηκα κατά πόσο όλο αυτό είναι ή μπορεί να είναι αντικειμενικό;;;
Και άν υποθέσουμε πως μπορεί και πως είναι κατα ένα αρκετά μεγάλο ποσοστό, ποιά η ουσία εφόσον αφού ηρεμίσουμε και ικανοποιηθούμε με τον εαυτό μας που για άλλη μια φορά κατάφερε να βάλει τα πράγματα στη σωστή τους θέση,κατάφερε να αναγνωρίσει που έπραξε σωστά και που λάθος,που αδικήθηκε, και πού αδίκησε,την επόμενη ημέρα συνεχίζουμε όπως ακριβώς και πρίν από αυτό χωρίς να αλλάξουμε τίποτα και καμία απο τις συνήθειες μας ή τον τρόπο συμπεριφοράς μας;;;;

Έχω γνωρίσει ανθρώπους στη ζωή μου που αντιλήφθηκαν την αξία της ζωής μονο όταν βρέθηκαν αντιμέτωποι με πολύ δύσκολες στιγμές στη ζωή τους και εκεί πίστεψα πως πραγματικά έχουν και αυτοί ευαισθησίες, πως έχουν και αυτοί μιά πιο ''καλή'' πλευρά μέσα τους απο αυτή που μπορεί να δει κανείς στην καθημερινότητά τους.Δεν ξέρω αν αυτό οφείλεται στο ότι είμαι (ήμουν) γενικά ευκολόπιστη η στην υπέρμετρη θέληση μου να τους βλέπω όλους καλους γύρω μου όπως λέει και η αγαπημένη μου φίλη :) Είναι όμως απίστευτο το πώς επανήλθαν στους προηγούμενους τρόπους συμπεριφοράς τους με το που ξεπεράστηκε το όποιο προβλημά τους.....

Έχω και εγώ όπως όλοι φυσικά τα σκαμπανεβάσματα μου στον τρόπο συμπεριφοράς μου αλλα πιστεύω πως ακόμα και έτσι διακρίνεται η βάση μου στον γενικότερο τρόπο συμπεριφοράς μου για οποιον τουλάχιστον έχει τη διάθεση να ασχοληθεί με αυτό το κομμάτι. Αδικώ,αδικούμαι,θυμώνω,προκαλώ θυμούς και εκνευρισμούς,συμπάθειες και αντιπάθειες, αλλα όλα αυτά θέλω να πιστεύω πως γίνονται στα φυσιολογικά πλαίσια της ζωής ενός ανθρώπου, με σκοπό να τον διδάξει,να τον ωριμάσει,να δυναμώσει την σκέψη του η και να την αφανίσει ενίοτε :)......αλλα αυτή είναι η ζωή μας.....Κάπως έτσι αποκτά νόημα,ενδιαφέρον,ουσία....

Είναι λοιπόν και αυτοί κάποιοι από τους λόγους που έχω μάθει να εκτιμώ οποιον άνθρωπο περάσει από τη ζωή μου σε οποιοδήποτε επίπεδο και άσχετα με την κατάληξη της σχέσης μας,άσχετα δηλαδή με το αν απλά χαθούμε,μαλώσουμε,αδιαφορήσουμε για οποιοδήποτε λόγο ο ένας για τον άλλον,δεν ταιριάξουμε κλπ.

Σίγουρα έχω θυμώσει και εγώ,σίγουρα έχω πει και εγώ λόγια που σε κάποια φάση μετάνιωσα, σίγουρα έχω αδικήσει,πληγώσει,προσβάλει,αν και σε αυτό φροντίζω πάντα να είμαι πολύ προσεκτική μια και για ένα περίεργο λόγο θεωρώ πιο ''φυσιολογικό' και ανθρώπινο να μετανιώσεις για κάτι που έχεις πει η κάνει,ενώ όσον αφορά την προσβολή προς ένα άλλο άτομο το θεωρώ μεγάλη 'αμαρτία' που δύσκολα μαζεύεται......

Δεν ξέρω αν συνηθίζεται να κάνετε κάτι ανάλογο και όχι απαραίτητα στο τέλος της χρονιας.Mη νομίζετε ούτε εγώ το έχω σαν πρόγραμμα να γίνετε τότε απλά έτυχε φέτος που η όλη χρονια δεν ήταν και η καλύτερη μου.Είχα πολλές και σημαντικές απώλειες και εκεί που έλεγα επιτέλους τώρα θα πάρω μια ανάσα μου έδινε άλλη μια και άντε πάλι από την αρχή.... οποτε δεν είχα την πολυτέλεια του χρόνου νωρίτερα.


Φέτος αυτό που με απασχόλησε πιο πολύ  είναι το γεγονός ότι προκάλεσα κάποιες συγκεκριμένες συμπεριφορές μερικές φορες και ενώ ήξερα εκ των προτερων ότι αν ''κινηθώ' έτσι θα προκύψει αυτό δεν το ξανασκέφτηκα...απλά το έκανα....και φυσικά δεν αναφέρομαι σε θετικές συμπεριφορές.
Αυτό είναι κάτι που το κάνω επανειλημμένα τελευταία,όχι όμως με όλους και κάποιες φορες γίνεται πραγματικά εσκεμμένα κάποιες άλλες πάλι μου βγαίνει έτσι αυθόρμητα σαν ένα κομμάτι του χαρακτήρα μου που τώρα άρχισα να μαθαίνω.

Δεν ξέρω αν όντως μαθαίνω από τα λάθη μου,με την έννοια φυσικά του δεν τα επαναλαμβάνω,ξέρω όμως σίγουρα πως μπορώ να τα αναγνωρίσω,να τα παραδεχτώ,κάποια από αυτά να τα στηρίξω για κάποια αλλα να μετανιώσω.
Ξέρω σίγουρα πως μπορώ να δείξω,να κάνω γνωστες τις προθέσεις η τις θέσεις μου,μπορώ να σταθώ απέναντι σε οποιονδήποτε και να εκφράσω ευθέως τα συναισθήματα μου όταν το θελήσω,χωρίς ντροπή.Έχω το θάρρος να παραδεχτώ το σε θέλω,το σαγαπώ,το μου λείπεις,το δεν σε θέλω στη ζωή μου,το με εκνευρίζεις,με θυμώνεις...οποιοδήποτε συναίσθημα και αν μου προκαλεί κάποιος έχω το θάρρος να σταθώ απέναντι του και να το εκφράσω.Το θεωρώ απόλυτα υγειές,δεν με κολλάνε εγωισμοί,υπερηφάνειες η όπως αλλιώς θέλετε πείτε το,στέκομαι εκεί και το κάνω φανερά.....
Και αφού το κάνω είναι φορες που ενώ η συναισθηματική φόρτιση είναι  τεραστια όσο το τριγυρίζω στο μυαλό μου παραμένει τεραστια και μετά,ενώ άλλες όταν ειπώθηκε,απλά....ξεφούσκωσε....

Εν κατακλείδι είμαι γενικά συναισθηματικός τύπος και δίνω ως εκ τούτου πολύ μεγάλη βάση στο συναίσθημα.Χωρίς αυτό δεν μπορώ να λειτουργήσω,δεν με αγγίζει δεν με αφορά οτιδήποτε γίνεται χωρίς να εμπεριέχει συναίσθημα,και μια δόση από την ψυχή του καθένα.Αν και ομολογώ πως τελευταία έχω κάνει σημαντικά βήματα στροφής.


Και μια και η ώρα πέρασε και εγώ όπως είπαμε και στην αρχή ικανοποιήθηκα και φέτος με τον εαυτό μου και την ικανότητα του να τοποθετήσει να γεγονότα,τις πράξεις και τις συμπεριφορές στη σωστή τους διάσταση,θέση η ότι άλλο. :) Αυτά που μοιράστηκα μαζί σας και αυτά που κράτησα για εμενα,ήρθε η ώρα να σας ευχηθώ να έχετε μια υπεροχη πρωτοχρονιά με τις οικογένειες σας.Εύχομαι το 2011 να σας ανοίξει τις πόρτες για να κάνετε καινούργια βήματα και σε όσους τα ξεκίνησαν αυτή τη χρονια να τους φέρει η επομενη πρόοδο και επιτυχίες.
Ευχές ειλικρινείς μέσα από την καρδια μου για όλους εσάς τους αγνωστους φίλους που με διαβάζετε και για εσάς που γνωρίζω λίγο παραπάνω να ξέρετε ότι χαίρομαι να μαθαίνω ότι κάνετε βήματα,μικρά η μεγάλα δεν έχει σημασία,σε εποχές δύσκολες,χαίρομαι που έχετε όνειρα,χαίρομαι γιατί ξέρω πως έχετε και ικανότητες.


Χρονια πολλά
Αννα