Μην αργείς γιατί ώσπου να'ρθεις, θα περπατήσω όλη την Υδρόγειο του πόνου μου... Θα περπατήσω όλα τ'αγκάθια, κι όλους τους γκρεμούς.... Γιατί να περιμένω ,είναι σα να πεθαίνω...Γι' αυτό μην αργείς...

AATONs Tips & Tricks 4 Bloggers

Παρασκευή 10 Δεκεμβρίου 2010

Τέτοιες ώρες, τέτοια λόγια.......

Είναι στιγμές που βλέπουμε τα λάθη στη συμπεριφορά μας,στο χαρακτήρα μας.Διακρίνουμε στοιχεία που δεν μας αρέσουν και καταβάλουμε προσπάθειες να τα αλλάξουμε. Υπάρχουν στιγμές αδυναμίας που βγαίνουν προς τα έξω οι ευαισθησίες μας και ένας διαφορετικός χαρακτήρας απο αυτόν που έχουμε στην καθημερινότητά μας. Σε μια προσπάθεια να πείσουμε πως είμαστε οι καλοί και πως οποιαδήποτε άλλη εντύπωση έχει διαμορφωθεί
 είναι λανθασμένη μπερδεύοντε λίγο τα πράγματα.
Γιατί όσο και αν θέλουμε να πείσουμε,όσο και αν οι άλλοι έχουν την καλή διάθεση να μας πιστέψουν, έρχοντε αυτές οι ''ιδιαίτερες'' στιγμές που ενώ εχουμε την ευκαιρία αβίαστα να δείξουμε τον ''καλό'' εαυτό μας με δυο λόγια,με μια απλή κίνηση έρχοντε οι πράξεις μας να μας ''προδώσουν''.

Όσο και αν προσπαθούμε να το παίξουμε καλοί και αλάνθαστοι οι πράξεις μας είναι πάντα εκεί να κάνουν τη διαφορά.....Οι επαναλαμβανόμενες συμπτώσεις.... ακόμα και αν είναι όντως συμπτώσεις χάνουν την αξία τους και δύσκολα γινόμαστε πστευτοί.
Και κάπου εδώ αν ρωτήσεις έμενα που δυστυχώς ή ευτυχώς (μικρή σημασία έχει αυτή τη στιγμή και δεν θα το κρίνω τώρα) είμαι ένα άτομο ευκολόπιστο θα σου έλεγα πως όχι σε αυτές τις συμπτώσεις δεν πιστεύω και απο επαναλαμβανόμενες συμπτώσεις τις μετονομάζω σε εσκεμμένες συμτώσεις......και έτσι αυτόματα ο όρος σύμπτωση παύει να ησχύει...... και μιλάμε πλεόν για εσκεμμένες πράξεις.....

Και ακολουθούν τα ερώτηματα του κατα πόσο είναι αληθές τελικά το ο άνθρωπος γεννιέται δεν γίνεται ή το ο άνθρωπος δεν αλλάζει...
Και τελικά τι γίνεται με αυτό που λένε ο χαρακτήρας του ανθρώπου πλάθεται στην παιδική του ηλικία;;; Θα πρέπει δηλαδή για όλους τους ''κακούς'' χαρακτήρες να κατηγορίσουμε τους γονείς αυτών των παιδιών;;;; Και όταν τα παιδιά αυτά μεγάλωσαν και κατάλαβαν γιατί δεν μπόρεσαν να αλλάξουν;;;;Δικαιώνοντε δηλαδή με αυτόν τον τρόπο τα πρώτα ερωτήματα;;;;

Αν ρωτούσες για έμενα θα σου απαντούσα πως ναι άλλαξα.Τώρα που μεγάλωσα και υποθετικά θα έπρεπε να έχω αποκτήσει μια ''σοφία'' και να φέρομαι πιο ώριμα, κατέληξα να φέρομαι καμιά φορά πιο ανώριμα και απο ότι στην παιδκή και εφηβική μου ηλικία.Έγινα πιο εγωίστρια,πιο σκληρή κάποιες φορές. Όμως η βάση μου δεν είναι αυτή και όσο και αν θεωρώ πως ενίοτε είναι απαραίτητες τέτοιες συμπεριφορές όσο και αν τις υιοθετώ και κάνω προσπάθειες να τις εφαρμόσω στο τέλος τα κάνω όλα λάθος.Λυγίζω, μπλέκοντε αυτά που θέλω να δείξω με αυτό που είμαι πιέζομαι και αντιδρώ αψυχόλογητα, τόσο που ώρες ώρες απορώ και εγώ με εμένα.
Είναι πραγματικά αξιοπερίεργο το πόσες διαφρετικές εντυπώσεις και γνώμες μπορεί να ακούσει κανείς για κάποιο άτομο από τους γύρω του.Πώς είναι δυνατόν να συμβαίνει αυτό;; Έχει άραγε να κάνει με το κατα πόσο ταιριάζουμε με τους ανθρώπους ή κάθε ένας απο τους γύρω μας, μας προκαλεί και άλλο είδος συμπεριφοράς;;;;

Άν ήξερες εσύ που με διαβάζεις τώρα πόσα και ποιά ερωτήματα περνούν απο το μυαλό μου αυτή τη στιγμή σίγουρα θα έλεγες πως δεν έιμαι τίποτα απο όλα αυτά και πως είμαι απλά μια τρελλή.
Μου αρέσει η τρέλλα μου, η παράνοιά μου.....Μου αρέσουν οι ώρες που είμαι ο εαυτός μου, οι ώρες που προσπαθώ να εξαντλήσω την σκληρότητα και τον εγωισμό μου,οι ώρες που λυγίζω,οι ώρες που δείχνω και εκφράζω τις όποιες αδυναμίες μου χωρίς να σκεφτώ αν αυτό λειτουργεί υπέρ μου ή όχι.Μου αρέσει που μπορώ να κλαίω χωρίς να κρύβομαι ή να ντρέπομαι,οι ώρες που είμαι πραγματικά χαρούμενη και μπορώ να αστειεύομαι και να περνάω καλά με τους γύρω μου. Μου αρέσουν οι ώρες που ακούω τραγούδια που δεν τα μοιράζομαι με άλλον και μελαγχολώ ή οι ώρες που κρατάω μόνο ένα τσιγάρο στο χέρι και ταξιδεύω.....
Μου αρέσει αυτό που είμαι και αυτό που έγινα ή προσπάθησα να γίνω άσχετα αν το πέτυχα ή όχι.
Όλα αυτά που είδες και όσα δεν κατάφερες να δείς είμαι εγώ.Με τα σωστά μου με τα λάθη μου, με αυτά που μπόρεσες να καταλάβεις και αυτά που δεν προσπάθησες ή δεν κατάφερες.

Προσπαθείς να βγάλεις νόημα;;; Μην το κάνεις......κράτησε όσα μπόρεσες να καταλάβεις και τα άλλα πέταξέτα....δεν έχει σημασία αν θα κρατήσεις πάλι τα ίδια,αν δεν καταφέρεις να προσθέσεις κάτι καινούργιο στο ντουλαπάκι που κρατάς ό,τι έχει να κάνει με εμένα.....

Μην σου φανεί παράξενο...είπαμε ώρες ώρες απορώ και εγώ με εμένα....άλλες πάλι δεν θέλω να καταλάβω....και υπάρχουν και αυτές που όσο και αν φωνάζουν τα πάντα γύρω μου εγώ μένω με ένα παράξενο πείσμα κολλημένη σε αυτό που θέλω(;;;;) να πιστέψω......

Ήρθε η ώρα για το τελευταίο τσιγάρο για σήμερα.Ξέρεις καλά πως αυτή τη στιγμή την περνάω πάντα μόνη μου,οπότε εδώ θα πούμε καληνύχτα....

Σε ευχαριστώ για την παρουσία ή την απουσία σου.Δική σου η επιλογή....

Δεν υπάρχουν σχόλια: