Και πάνω που είδαμε λίγο χώμα και θυμηθήκαμε πως είναι ο ήλιος,
είπε να ρίξει μια γερή δόση ακόμα μη τυχών και μας κακοφανεί η απουσία του :(
Όχι τίποτ' άλλο αλλά είχα αρχήσει να παίρνω τα πάνω μου,πήρα και ένα
ανοιξιάτικο μπουφανάκι που τελικά το κληρονόμησε η κόρη μου αλλά αυτό είναι μια άλλη πονεμένη ιστορία :)
και γενικότερα τέλος πάντων είχα αρχήσει να βλέπω πιο αισόδοξα τις επόμενες ημέρες.........
Και να φανταστείτε πως αυτή η εικόνα είναι απο εχθές το βράδυ όταν άρχησε να χιονίζει και μέχρι τώρα δεν έχει σταματήσει καθόλου..............
και εδώ είναι η αυλή που μέχρι εχθές έβγαινα
έξω και τώρα μπορώ να τη δω μόνο απο το
παράθυρο μια και η πόρτα δεν ανοίγει.....
Το δε αμάξι να μετακινηθεί απο την παρκέρα
το πρωί φάνταζε σαν όνειρο θερινής νυκτός....
και εγώ δεν το πίεσα παραπάνω...... όχι φυσικά
πως θα κατάφερνα κάτι....κατάφερα όμως
να παραμείνω στο σπίτι σήμερα όλη μέρα
με τα παιδιά κάτι είναι και αυτό............
5 σχόλια:
Έτσι μπράβο, Αννούλα. Να προσπαθείς να βγάζει ό,τι θετικό μπορείς από κάθε κατάσταση!
Και, πίστεψε με, αυτή η κατάσταση δεν είναι καθόλου τραγική. Μια μέρα στο σπίτι με τα παιδιά; Τέλειο μου φαίνεται :)
TT μου μια μέρα στο σπίτι με ταπαιδιά δεν είναι απλά τέλειο είναι ό,τι καλύτερο.Η κατάσταση έξω απο αυτό είναι πλέον ''τραγική'' και απίστευτα κουραστική :(
(Φτάνει πια....όχι αλλό χιόνι....απο το γνωστό όχι άλλο κάρβουνο :P )
Είσαι αρχόντισσα. Και μείνε αισιόδοξη.
hahahaaaa...jag vill ju nt ha jackan mamma-.-
de var bara sköj älskling jag är glad för att du gillar min stil och du använder mina kläder då och då och jackan passar till dig ;)
Δημοσίευση σχολίου