Από εμένα για...εμένα...

Πάλι πήρα τους ''δρόμους'' σήμερα....δεν ξέρω ποια ανάγκη μου με έσπρωξε να το κάνω πάλι....τώρα που το σκέφτομαι σαν να το κάνω συχνά τώρα τελευταία... Η αλήθεια είναι πως πάντα μου άρεσε και σπανια είχα την ευκαιρία να το ''χαρίσω' στον εαυτό μου αυτό το δώρο...Πραγματικά είναι τόσο πολύτιμες,σαν δώρο από ένα αγαπημένο πρόσωπο
 οι φορες που έχω την ευκαιρία να μπω στο αυτοκίνητο,χωρίς προορισμό.....είναι οι στιγμές που αφιερώνω σε εμενα,οι στιγμές που χάνομαι στις σκέψεις μου,με μοναδική συντροφια τον καφέ,το τσιγάρο και τη μουσική....
Έπιασα εθνική και παω προς την πόλη....μια βόλτα στους κεντρικούς δρόμους,ένα γύρω από το συντριβάνι στο κέντρο της πόλης και...στροφή πάλι για την έξοδο από αυτή....το cd παίζει γνώριμα και αγαπημένα τραγούδια από τα παλιά....ποτε το δυναμώνω και ''φεύγω'μαζί τους,ποτε παίζει σε πιο χαμηλή ένταση και χάνομαι στα δικά μου....η παλιά μου γειτονιά....5 χρονια έχω να περάσω από εδώ....πως έφτασα εδώ άραγε;;;παράξενο...ούτε καν σκεφτόμουν τα χρονια που έζησα εδώ...έχει αλλάξει τόσο πολύ από τότε...Άραγε η γιαγιά που έμενε στο από πάνω διαμέρισμα να ζει ακόμα;; με αγαπούσε τόσο πολύ...θεέ μου ποσο ντρέπομαι....της είχα υποσχεθεί πως θα περνούσα να την βλέπω που και που....δεν κράτησα την υπόσχεση μου....μήπως είναι η πρώτη υπόσχεση που δεν κρατάω; Η αλήθεια είναι πως όταν αθετώ τις υποσχέσεις μου συντρέχει σοβαρός λόγος,μα εδώ σε αυτή την περίπτωση είναι καθαρά αμέλεια.Και τώρα που έφτασα εξώ από την πόρτα;Γιατί το σκέφτομαι και το ξανασκέφτομαι να κατεβω από το αμάξι; Τελικά έφυγα....λές να με θυμάται μετά από τόσα χρονιά;;


ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΕΣ....

Aνάβω τσιγάρο ανοίγω πάλι τη φωνή στο ραδιόφωνο και ''βουτάω' πάλι στα δικά μου....Τελικά μονο ο εαυτός μας νοιάζει;;Δεν ξέρω... αστή για την επομενη βόλτα αυτή την απορία...
Άδειοι οι δρόμοι.... Ο ήλιος ακόμα δεν έχει δύσει μα οι δρόμοι είναι άδειοι....Καλύτερα....δεν θα μπορούσα αυτό το σταματα ξεκινα.Τώρα έχω μονο το γκάζι να σκεφτώ,αν και έχω την αίσθηση πως το αμαξάκι μου κινείται μονο του,λές και με έχει νοιώσει και θέλει να με βγάλει από τη διαδικασία να σκέφτομαι και αυτό και με αφήνει να ασχολούμαι μονο με τις σκέψεις μου....
Σε λίγο θα δύσει ο ήλιος....ποσο μου αρέσει αυτή η ώρα της ήμερας.... είμαι τουλάχιστον 2 ώρες στο δρόμο...θέλω να δω το ηλιοβασίλεμα....ίσως όχι σε κάποια παραλια,έχω όμως στο μυαλό μου εκείνο το κτίριο στη γειτονιά μου....Λατρεύω τη θεα από εκεί ψηλά....
Από τον εικοστό έβδομο όροφο όλα φαίνονται υπέροχα...έχω δει αμέτρητα ηλιοβασιλέματα από εκεί... θα φτιάξω καφέ και θα χωθώ στον καναπέ μπροστά την μεγάλη τζαμαρία....
Θα χαζέψω λίγο και μετά... το κοντό μου μπουφάνακι στο χέρι,τα τσιγάρα και τον αναπτήρα και.... 4 ορόφους ακόμα πιο πάνω για να απολαύσω την θεα και με τη συντροφια του τσιγάρου....Κακή συνήθεια λένε πολλοί μα.... υπάρχουν στιγμές που είναι πραγματικά η μονη "συντορφια" που έχω...και την έχω τόσο ανάγκη....