Η δεύτερη υπόσχεσή μου....

 Ήρθε η ώρα να κάνω πράξη τη δεύτερη υπόσχεση που έχω δώσει και να γράψω για τον φίλο μου τον Κυριάκο.Μπορεί να μην το θυμάται μια και έχει περάσει πάρα πολύς καιρός απο τότε, μα εγώ μπορεί να ξεχνάω κάποια πράγματα.... τις υποσχέσεις που δίνω όμως τις θυμάμαι πάντα.
Τον Κυριάκο λοιπόν τον γνώρισα σε ένα μαγαζί που ψωνίζαμε και οι δύο πράγματα για τις εταιρείες μας.Δεν είχαμε καμία ιδιαίτερη επικοινωνία όποτε τύχαινε να βρεθούμε εκεί κάναμε ένα τσιγάρο μαζί και λέγαμε δυο κουβέντες.Ευχάριστο παιδί με πολύ χιούμορ και με ένα χαμόγελο διαρκώς στα χείλη του.
  Πέρασε καιρός χωρίς να τον συνατήσω και ένα βράδυ αρκετά αργά πηγαίνοντας στη δουλειά,αράζω το αμάξι και καθώς κατεβαίνω ακούω να φωνάζουν τον όνομά μου...Η αλήθεια είναι πως εκείνη τη στιγμή μου κόπηκαν τα πόδια.....

Ήταν σε μια εποχή που περίμενα κάποιος άλλος.... να βρεθεί στην ίδια θέση και να με φωνάζει....
Ήταν σε μια εποχή που περίμενα αυτή την έκπληξη....όσο και αν μέσα μου ήξερα πως δεν θα γινόταν ποτέ ήμουν σε φάση που ζούσα το..... όνειρο ..... και μέσα σε αυτό το κάθε τι φαντάζει αληθινό και πραγματοποιήσιμο....

(Ξέρω πως ποτέ δεν στο έχω αναφέρει αυτό και ελπίζω να το περάσεις έτσι....)

Κουβετνιάσαμε λίγο και φεύγοντας μου έδωσε το τηλέφωνό του σε περίπτωση που αποφασίσω να δουλέψω μαζί του να μπορέσω να τον βρώ.Δεν τον πήρα ποτέ είναι η αλήθεια μα ούτε και τον ξαναείδα απο τότε.
Βρισκόμαστε ξανά τυχαία κάποιο καλοκαίρι σε ένα εστιατόριο που είχα πάει με την ξαδέλφη μου για φαγητό.Σε άλλη φάση εκτός δουλειάς πιο χαλαρά. Από εκείνο το βράδυ   αρχίσαμε να βρισκόμαστε  για ένα τσιγάρο δυο αστεία, μιλούσαμε στο τηλέφωνο συχνά και ήταν τόσο ευχάριστη η παρέα του που και να θέλει να τον αποφύγει κανείς δεν μπορεί :)

Μέχρι και σήμερα έχουμε μια πολύ όμορφη φιλία με κάνει να γελάω,είναι τόση η χαρά μου και μόνο που τον βλέπω που έστω και αν πούμε μόνο μια καλημέρα μου έχει πραγματικά φτιάξει όλη τη μέρα μου.Με έχει στηρίξει σε δύσκολες στιγμές μου και πραγματικά του χρωστάω πολλά.....

Νοιάζεται τους γύρω του,δεν λειτουργεί εγωιστικά,δεν τον νοιάζει να ''τσαλακωθεί'',είναι βέβαια λίγο αθυρόστομος αλλά είναι τέτοιος ο τρόπος που τα λέει που έπαψε πλέον να με σοκάρει :))).
Τον αγαπάω πολύ και ελπίζω να το ξέρει και θεωρώ πως ήμουν τυχερή που τον γνώρισα και γίναμε φιλαράκια.
Ξέρω πως σύχνα πυκνά τον τελευταίο καιρό του γκρινιάζω σε κάθε ευκαιρία που θα μου δωθεί, μα δεν αισθάνομαι κάθολου τύψεις :)
Σε μια πραγματικά δύσκολη στιγμή μου φτάνει να ανταλλάξω δυο κουβέντες μαζί του και με μιας αλλάζει όλη η ψυχολογία μου.....
Ίσως να είναι εν μέρη άδικο μια και στην αρχή τον είχα  συνδέσει εν αγνοία του με πρόσωπα και καταστάσεις που αγνοεί μα κατάφερε με την συμπεριφορά του να το ανατρέψει και  η εκτίμηση μου προς αυτον και η θετική εικόνα που εχω σχηματίσει δεν αλλάζει.

Ελπίζω να έχω καταφέρει και να έχω ανταποδώσει έστω και λίγο απο τα όσα έχω εισπράξει απο εσένα....

Μπορεί σε πολλούς τομείς να μην τα έχω καταφέρει και τόσο καλά και σε κάποιους άλλους ίσως και καθόλου, μπορεί να έχω χάσει ανθρώπους που θα επιθυμούσα να υπάρχουν ακόμα στη ζωή μου,μπορεί να έχω κάνει πολλά λάθη και να εξακολουθώ να κάνω.... μα μέσα στα τόσα λάθη και τις αποτυχίες έχουν μπει στη ζωή μου και ανθρώποι που αξίζουν πολλά και εσύ φιλαράκι μου είσαι σίγουρα ένας απο αυτούς.
 Εύχομαι να συνεχίσεις να υπάρχεις για πολλά χρόνια ακόμα στη ζωή μου και να ξέρεις αν και είναι πρακτικά αδύνατο και για τους δυο μας λόγω τον υποχρεώσεων που έχουμε,μα..... μου έχουν λείψει τα βραδάκια που συναντιόμασταν και λέγαμε πότε τις μαλακιούλες μας και γελούσαμε, και πότε λίγο πιο σοβαρές κουβεντούλες.

Η φίλη σου
 Άννα