Οι απώλειες.....

Πέρασαν κιόλας οι 2 πρώτοι μήνες του 2013 και μπήκαμε στον Μάρτη. Εδώ άρχησε να γίνεται αισθητό το μεγάλωμα της ημέρας.Μέχρι τις 5.30 το απόγευμα είναι πλέον μέρα και όπως και να το κάνουμε αλλάζει η ψυχική διάθεση και παίρνουμε λίγο τα επάνω μας....

Κάπου άκουσα ότι ξημερώνει και πιο νωρίς αλλά δεν το έχω δεί ακόμα αυτό  J

Το  2012 δεν άφησε και τις καλύτερες αναμνήσεις...Ένα ατύχημα του γιου μου όταν ήταν Ελλάδα που  με τσάκισε και που ευτυχώς μετά απο μεγάλη ταλαιπωρία έχει αρχήσει σιγά σιγά να επανέρχετε στους κανονικούς του ρυθμούς, μια πνευμονική εμβολή του συζύγου που διαγνώστικε εντελώς τυχαία και λίγο μετά το ατύχημα του παιδιού,κάτι που θα του είχε στοιχίσει τη ζωή του αν δεν ήταν και αυτός τυχερός σαν τον μικρό μας.Τυχεροί μέσα στην ατυχία τους συνηθίζουν να λένε οι Σουηδοί.... Καθώς και την απώλεια τριων σημαντικών προσώπων για εμένα...Ο ένας απο αυτούς βρίσκεται στην γειτονιά των αγγέλων και παρ' όλο που ήταν σαν να έχανα για δεύτερη φορά τον πατέρα μου με την απώλειά του, ήταν παρήγορο το ότι ο Θεός δεν τον άφησε να ταλαιπωρηθεί για πολύ. Δεν μπόρεσα να τον δω φέτος το καλοκαίρι μια και βρέθηκα Ελλάδα μόνο για το ατύχημα του παιδιού και τις λίγες ημέρες που έμεινα τις πέρασα στο νοσοκομείο, και δυστιχώς ούτε όταν έφυγε είχα την δυνατότητα να βρεθώ εκεί να τον αποχαιρετήσω......
Τα άλλα δυο άτομα....απλά έπαψαν να υπάρχουν στη ζωή μου....

Το ένα το διέγραψα....κι ας με πονάει... Ήταν η καλύτερη μου φίλη από τα 15 μου χρόνια μέχρι και πρίν απο λίγους μήνες. Η απαράδεκτη συμπεριφορά της δεν μου άφησε άλλα περιθώρεια παρά να την βγάλω απο τη ζωή μου. Με πλήγωσαν τόσο πολύ τα όσα έμαθα ότι έκανε και έλεγε πίσω απο την πλάτη μου και ενώ υποστίριζε σε εμένα  πως ήταν ψέματα τα όσα μου είπαν και ήμουν σχεδόν έτοιμη να την πιστέψω, όχι τόσο γιατί πραγματικά το πίστευα αλλά γιατί δεν ήθελα,δεν μπορούσα να αποδεχτώ το ότι μπόρεσε να φερθεί έτσι σε εμένα, κάνει τη μαλακία να ξαναμιλήσει για εμένα πάλι με ψέματα.....στην αδελφή μου...... Αυτό ήταν και το τελευταίο της..... αν θα υπήρχε πιθανότητα να αμφισβητήσω όλα τα άλλα και να της δώσω μια ακόμα ευκαιρία, με αυτήν της την κίνηση το έχασε και αυτό.....  Δεν μπορώ να κατανοήσω το γιατί;;; Δεν μπορώ να καταλάβω τι μπορεί να κερδίσει ένας άνθρωπος με μια τέτοια συμπεριφορά....Δεν την ρώτησα ποτέ.
Όταν πληγώνομαι,πικραίνομαι, κλείνομαι στον εαυτό μου, κάνω ανασκόπηση των χρόνων που πέρασαν, ανακλύπτω συμπεριφορές που δεν έδινα την απαραίτητη σημασία και κλείνομαι όλο και πιο πολύ,μετράω υποχωρήσεις που δεν θα έπρεπε να είχα κάνει και τελικά ίσως να ήταν δικό μου το σφάλμα που καταλήξαμε εδώ εφόσον δεν εκτίμησα σωστά κάποιες συμπεριφορές όταν έπρεπε....
Ναι έχω την τάση να ανεβάζω πολύ ψηλά τα ατόμα που θέλω να υπάρχουν στη ζωή μου,να προσπαθώ να δω μόνο τα θετικά τους στοιχεία και καταλήγω πότε νωρίς και πότε αργά να προσγειώνομαι απότομα....
Ο άντρας μου συνηθίζει να μου λεεί πως πρέπει να ξυπνήσω και να μην θεωρώ δεδομένο ότι όλοι είναι καλοί....Δεν ξέρω αν έχει δίκιο μα δεν μπορώ όταν γνωρίζω κάποιον να θεωρώ δεδομένο το ότι δεν είναι καλός και να περιμένω να μου αποδείξει το αντίθετο....Το θεωρώ άδικο....
Το μόνο που σκέφτομαι όλο αυτό το διάστημα είναι πως σε λίγο καιρό που θα βρεθώ Ελλάδα δεν θέλω να την συναντήσω, ούτε καν τυχαία....Θα με χαλάσει απίστευτα να δω έναν άνθρωπο που θεωρούσα όλα αυτά τα χρόνια δικό μου, του εμπιστευόμουνα τα πάντα και κατέληξα να ανακαλύψω πως όλο αυτό,υπήρχε τελικά μόνο μέσα στο μυαλό το δικό μου....
Και κάπως έτσι χωρίς να αναφερθώ σε περισσότερες λεπτομέρειες μετράμε μείον ένα ακόμα άτομο....
Με αφορμή όμως το γεγονός αυτό μπήκα στη διαδικασία να αναρωτηθώ, ποιούς τελικά θεωρούμε φίλους μας,σε ποιούς εμπιστευόμαστε το κάθε τι που συμβαίνει στη ζωή μας,τα όνειρά μας, τους φόβους μας, τις απόκρυφες σκέψεις μας......Μήπως τελικά η μόνη λύση είναι να κρατάμε τα πάντα μόνο για εμάς και με τους ''φίλους'' να μοιραζόμαστε μόνο τα ''ακύνδινα'' πράγματα;;;Και μπορεί να ονομαστεί αυτό φιλιά;;;; Αλλιώς το είχα εγώ στο μυαλό μου.....αλλιώς το έμαθα....
Τελικά κανείς δεν ρωτάει ''πώς είσαι;;'' και ''τι κάνεις;;'' απο ενδιαφέρον......Η ερώτηση θα είναι ή τυπική ή περιέργειας και τίποτα παραπάνω....

Όσους κλείνει η πόρτα σου.... μου έλεγα κάποτε μια κυρία μεγαλύτερης ηλικίας....κανείς άλλος δεν θα νοιαστεί πραγματικά για εσένα....Τη θεωρούσα υπερβολική, μα τώρα την φέρνω σχεδόν καθημερινά στο μυαλό μου.....

Και φτάσαμε και στο τρίτο άτομο που έφυγε απο τη ζωή μου. Δεν έχω να πω πολλά για αυτό.Το μόνο που θα πω είναι πως ήταν επιλογή του. Δεν ξέρω και δεν πρόκειτε να μάθω ποτέ τον ή τους λόγους που το έκαναν να το θελήσει αυτό,όχι γιατί δεν το θέλω μα γιατί δεν έχει την διαθέση να μου πει. Προσπάθησα να κάνω αισθητή την πρόθεσή μου να παραμείνει στη ζωή μου πότε με υπομονή,πότε λέγοντας ευθέως το τι θέλω,τι περιμένω και πότε με εκρήξεις θυμού.....
Δεν ξέρω αν και αυτή η σχέση υπήρχε μόνο στο μυαλό το δικό μου,ξέρω όμως ότι δεν μπορεί να εκβιάσει κάνεις, κανενός είδους συμπεριφορά.Αν ο άλλος δεν θέλει,δεν θέλει τέλος....Έδωσα χρόνο.χώρο,έδειξα τρόπους, έκανα ότι ήταν δυνατό σύμφωνα πάντα με εμένα και δεν πέτυχε.
Απο εκεί και πέρα τίποτα δεν μπορούμε να κρατήσουμε κοντά μας με το ζόρι.Δεν έχει αξία,δεν έχει νόημα.Έτσι αποφάσισα λοιπόν πως το άτομο αυτό, θα πρέπει να θεωρώ απο εδώ και πέρα πως δεν υπάρχει ούτε τυπικά πλέον στη ζωή μου,ώστε να μην μπαίνω κάποιες φορές στη διαδικασία να γίνομαι φορτική και να το ''πρίζω'' ζητώντας να δώσει,απο τη στιγμή που δεν θέλει.
Κάπως έτσι έκλεισε και αυτό το κεφάλαιο της ζωής μου, με ένα χρέος φυσικά που δεν ξεχνώ, και θα έρθει κάποτε η στιγμή που θα το κάνω και αυτό και έτσι θα κλείσουμε χωρίς καμία εκκρεμότητα τουλάχιστον απο τη μεριά μου.


Όπως και να έχει, όπως και αν εξελήχθηκαν τα πράγματα εύχομαι και για τους δυο να είναι πάντα καλά.Το ότι δεν πήγε καλά οι μεταξύ μας σχέσεις δεν σημαίνει και πως επιθυμώ το κακό τους.
Η ζωή είναι πολύ μικρή και δεν έχουμε ειλικρινά τίποτα να κερδίσουμε στην ουσία αναλώνοντας την υπομένοντας,εκβιάζοντας,επιθυμόντας,ελπίζοντας,για κάτι που είναι μόνο δική μας επιθυμία.


Αφιερωμένο το παρακάτω τραγούδι που ο ήχος και τα λόγια του γυρνούσαν στο μυαλό μου όσο έγραφα τα παραπάνω....